Myszołowiec towarzyski (Parabuteo unicinctus), znany również jako jastrząb Harrisa, to jeden z najpopularniejszych gatunków ptaków łowczych. Jego inteligencja, skłonność do współpracy i niezwykłe umiejętności łowieckie sprawiają, że cieszy się ogromnym uznaniem wśród sokolników na całym świecie. To wyjątkowy ptak, wokół którego narosło wiele mitów. Jak wiele prawdy kryje się w popularnych opiniach na jego temat? Przekonajmy się!
Z dumą prezentujemy pierwszy w Polsce niezbędnik sokolnika dla dzieci! Znajdziecie tam nie tylko dużą dawkę wiedzy sokolniczej, ale również zadania zdradzające tajemnice dzikich „drapoli“. Czy wiedzieliście, że trzmielojady pachną miodem? Tę i wiele innych ciekawostek opowie Wam główny bohater Sokolniczka, czyli Szponek - bardzo bystry sokół wędrowny. Kto wie, może po spotkaniu ze Szponkiem w Waszych pociechach rozpali się pasja do ptaków drapieżnych?
Czy słyszeliście kiedyś o kani? Czasami tym mianem określa się gatunek grzyba, który bywa również nazywany sową, skojarzenia z ptakami w obydwu przypadkach są zatem uzasadnione. Jednak mimo barwnego i charakterystycznego wyglądu, niezwykłego zachowania i zdumiewających zwyczajów o kaniach – ptakach, mówi się mało.
Często słyszymy określenie “Sokoli wzrok"… Wszyscy wiemy, że sokoły dobrze widzą, ale jakie naprawdę są ich oczy i czy rzeczywiście widzą zupełnie inaczej niż my? W poprzednim artykule mieliśmy okazję poznać tajemnice swoich zmysłów. Dowiedzieliśmy się m.in, że sowie oczy posiadają znacznie więcej pręcików niż my, dzięki czemu świetnie widzą one w ciemności, lecz nie rozpoznają kolorów. Są również dalekowidzami, co oznacza, że nie potrafią rozpoznać obiektów znajdujących się tuż przed nimi. Posiadają za to znakomity słuch rekompensujący im niedoskonałości wzroku. A jak to wygląda w przypadku sokołów i jastrzębi? Jak się pewnie domyślacie świat dziennych drapieżników znacznie różni się od tych polujących w nocy i wymaga zupełnie innych przystosowań. Aby to dokładnie wyjaśnić, musimy odpowiedzieć na kilka podstawowych pytań.
Sowy są grupą ptaków osadzoną w kulturze całego świata od czasów starożytnych. Jest to zarazem najbardziej rozpoznawalny rząd ptaków, z którym związanych jest wiele legend, przesądów i zabobonów. Niezależnie od kontynentów, wyznań i wierzeń sowy przez swój wygląd i zachowanie wywoływały u ludzi na całym świecie podobne skojarzenia. Przyczyn wpływających na naszą sowią podświadomość jest wiele. Zaliczymy do nich nocny tryb życia, bezszelestny lot, przywodzący na myśl ducha czy zjawę, wielkie, przenikliwe i wszystko widzące oczy oraz odgłosy o tajemniczym i zatrważającym brzmieniu. To one oddziałują na ludzki umysł i zmysły jednakowo, niezależnie od granic państw czy różnic kulturowych.
Agresja jest nieodzowną częścią życia ptaka szponiastego, to warunek jego przetrwania. Opiekunowie ptaków łowczych powinni mieć tego świadomość. Nie jesteśmy w stanie pozbawić ptaka agresji, możemy jedynie właściwie ją ukierunkować. Jeśli tego nie zrobimy, nasz podopieczny będzie rozładowywał na nas frustrację, co może być opłakane w skutkach.
Dla osoby, która nigdy nie obcowała z dzikim zwierzęciem zrozumienie sokolnictwa może być bardzo trudne. Kluczowe jest uświadomienie sobie, że ptaki szponiaste to specyficzna grupa zwierząt, której sposób postrzegania świata praktycznie w niczym nie przypomina tego naszego. Nie trzeba być znawcą psów, aby ocenić ich mowe ciała - czy są w danym momencie spokojne, czy zestresowane, szczęśliwe czy może przygnębione. Ich postawa od razu nam zdradza w jakim są nastroju. Natomiast emocje ptaka są bardzo uproszczone, a to w jakim nastroju aktualnie się znajduje czasami poznamy jedynie po subtelnych szczegółach. Mogą zdarzyć się sytuacje, że nasz podopieczny jest bardzo przestraszony i zestresowany, a mimo to zastyga
w miejscu, pozwala się dotykać, sprawiając wrażenie spokojnego. Dlatego kluczem do stworzenia więzi z ptakiem łowczym jest zrozumienie jego świata oraz dostosowanie się do jego natury.
Dla większości ludzi skrzydlate drapieżniki, szczególnie potężne orły czy szybkie sokoły są symbolem wolności i swobody. Z tego względu sokolnictwo budzi często wiele sprzecznych emocji. Widok psa prowadzonego na smyczy czy konia z klapami na oczach nikogo nie dziwi, ponieważ obraz ten towarzyszy nam na co dzień i przywykliśmy do niego na przestrzeni lat. Sokół w kapturku przywiązany do rękawicy sokolniczej to jednak w obecnych czasach dość niespotykane zjawisko. Czym tak naprawdę jest sokolnictwo i w jakim celu oswaja się ptaki szponiaste wyjaśniam w niniejszym artykule.
Ptak szponiasty na rękawicy to widok obok którego nie sposób przejść obojętnie. Nie da się ukryć, że jastrząb czy sokół to dość niecodzienny „pupil”, a więc wzbudza wiele emocji i od razu przyciąga uwagę. Z tego powodu każdego dnia spacerując z moimi drapieżnymi podopiecznymi otrzymuję wiele pytań. Większość z nich się powiela i tak naprawdę dotyczy tych samych kwestii, dlatego postanowiłam zebrać je w jednym miejscu, aby w zwięzły sposób przedstawić ci najważniejsze zagadnienia związane z sokolnictwem, które powinieneś poznać na początku. Można powiedzieć, że to taki niezbędnik każdej osoby zainteresowanej tym tematem.
Pamiętam ten dzień dokładnie, jakby to było wczoraj. Spacerowałam wtedy ze znajomymi ze szkoły, których świeżo poznałam, ponieważ był to wrzesień pierwszej klasy technikum leśnego. Wśród nich był chłopak rok ode mnie starszy. Wyglądem nie różnił się niczym od przeciętnego nastolatka jednak, gdy przechadzał się chodnikiem wzrok wszystkich przechodniów natychmiast skupiał się na nim. Początkowo nie rozumiałam, dlaczego wzbudza takie zainteresowanie, jednak gdy przyjrzałam się jego ramieniu, a konkretnie zwierzęciu, które na nim siedziało, nie mogłam wyjść z zachwytu. Na grubej skórzanej rękawicy sięgającej do łokcia siedział ptak drapieżny...
Ornithopterum.pl